- ohanainu
W roli głównej: DREWNO.
Drewno-uwielbiam... uwielbiam jego zapach, strukturę, kolory, to, że każdy kawałek jest inny, wyjątkowy. Kiedyś nie robiło to na mnie wrażenia, nie widziałam różnicy. Drewno to drewno. Odkąd jednak zaczęłam 'bawić się' z drewnem, zaczęłam dostrzegać jego niezwykłość (fenomen?).
Pomyślałam więc, że przedstawię Wam pokrótce podstawowe różnice i zalety poszczególnych rodzajów tego tworzywa. Zobaczcie co mnie tak urzeka. Może też poczujecie ten klimat. A przynajmniej mam nadzieję, że naświetlę Wam jak rozróżnić poszczególne gatunki i jak wybrać dla siebie to, co najbardziej do was pasuje.
Chcę wam teraz opowiedzieć o kilku głównych bohaterach:
JESION
To mój ulubieniec. Niezwykle dekoracyjne drewno, ma nieregularne wybarwienie. Twardziel żółtawa do czerwono- białej,

wchodząca w ciemny i jasny brąz. Naczynia w drewnie wczesnym ułożone są w formie pierścieni a w drewnie późnym przeważnie w formie plamek, punktów lub falistych linii, nieregularnie pręgowane. Nazywam je ' różowym drewnem' , bo najczęściej ma taki odcień. Podoba mi się wyraźny rysunek słoi. Podobno jego barwa przypomina barwę drewna oliwki- piszę podobno, bo nigdy nie widziałam na żywo drewna oliwki
Jeśli chodzi o jego właściwości jest to drewno twarde, wytrzymałe a jednocześnie sprężyste i elastyczne. Świeżo ścięte ( ma słodkawo- aromatyczny zapach) dość łatwo poddaje się obróbce. Jeśli zależy nam na funkcji dekoracyjnej zdecydowanie polecam ten rodzaj drzewa. Schody, poręcze, podłogi, drzwi, blaty i wszelkiego rodzaju meble, tarasy.
DĄB
Wytworny i solidny. Barwa od jasno do ciemnobrązowej, żółtawa. Nazywam je ' złotym drewnem '. Na tle matowego drewna snują się błyszczące jasnożółte linie promieni drzewnych. Niezwykle wytrzymałe drzewo - wykorzystywane przy budowie domów, mostów, filarów, konstrukcji. Ze względów estetycznych wykorzystywany we wnętrzach- piękne i solidne meble, schody, ozdoby.
Drewno dębu jest drewnem twardym, ciężkim, sprężystym ze średnią kurczliwością. Świeżo ścięte ma intensywny kwaskowaty zapach. Dość łatwo poddaje się obróbce, dobrze się barwi.

Luksusowa wersja to 'czarny dąb', tzw. 'polski heban'. Jest to drzewo, które przez kilkaset lat było zatopione w bagnach, torfowiskach lub rzekach i przybrało czarną, matową barwę. Nie traci swej wytrzymałości. Ma wysoką wartość- jest wykorzystywany do produkcji stylowych mebli.
Zarówno zwykły jak i czarny dąb są wyjątkowo efektownym i trwałym materiałem.
WIĄZ
Jakość i oryginalność, to niewątpliwie zalety tego gatunku. Drewno wiązu ma bogate i różnorodne usłojenie i barwę. Barwa od białej po żółtawą, natomiast twardziel brązowa po czekoladową. Drewno wiązu ma wyraźnie zarysowane przyrosty roczne i układ pierścieniowo- naczyniowy. Na przekrojach poprzecznych i stycznych widoczne tzw 'wstążki'

Jest to drewno ciężkie, łupliwe, ma stosunkowo wysoką kurczliwość, a do obróbki niezbędne są bardzo ostre narzędzia. W stanie suchym świetnie zachowuje swój kształt, jednak trudno się suszy, ze względu na zwartą strukturę i skłonność do pęknięć. Największą jego zaletą jest to, że jest bardzo odporny na działanie wilgoci czy pleśni.
Z uwagi na swoją dekoracyjność wykorzystane jest do wyrobu mebli, schodów, parkietów, podłóg czy sklejek.
ŚWIERK
W Polsce bardzo popularne i łatwo dostępne drzewo. Drewno świerka jest barwy jasnej, białej, czasem słabo żółtym lub czerwonym odcieniem. Słoje roczne dobrze widoczne. Ponieważ przewody żywiczne są w całym drewnie, ma ono dość silny połysk. Posiada liczne, regularnie rozmieszczone sęki.

Drewno lekkie, miękkie, łatwo łupliwe, mało kurczliwe, barwi się dobrze. Szybko się suszy, jednak ma skłonność do pękania. Pękanie jest jego cechą naturalną i nie obniża jego walorów jakościowych czy konstrukcyjnych, świadczy jedynie o jego unikalności i pięknie. Zaraz po ścięciu pachnie pięknie żywicą.
Nie powinno się go stosować w bezpośrednim kontakcie z gruntem. Wykorzystywane w meblach domowych i ogrodowych, wszelkiego rodzaju konstrukcjach. Wszechstronny i uniwersalny materiał.